Its origins are traced back again A large number of years into the Upanishads, a group of yogic texts relationship from roughly 800 BC to 400 advert. when the term “yoga” was initially pointed out during the Rigveda, but the first time it absolutely was employed with its present day this means is from the Katha Upanishad. This ancient spiritual text was written sometime concerning the fifth and 3rd century BCE.
Boginja-Majki, ali, ne gubeći pri tom svoja najstarija i najosobenija obeležja: da istovremeno bude gospodarica i divljih životinja, i lovaca, i devojaka. Počev od Homera, njen lik počinje da se jasnije ocrtava: Artemida vlada sakralnošću divljeg života, koji poznaje plodnost i materinstvo, ali ne i ljubav i brak.
tembar—oktobar) proslavljane su Velike misterije. Ceremonije su se odvijale tokom osam dana i pravo da u njima učestvuju sticali su »svi koji su imali čiste ruke« i govorili grčki, uključujući žene i robove, naravno, ako su u Agri obavili pripremne obrede u proleće. Prvoga dana praznik se odvijao u atinskom Eleusinonu, gde su prethodne večeri bili svečano preneseni sveti predmeti (hiera) iz Eleusine. Drugoga dana, svečana povorka je kretala ka moru. Svaki kandidat u pratnji svoga tutora, nosio je po jedno prase koje će oprati u talasima i žrtvovati na povratku u Atinu. Sledećeg dana, u prisustvu predstavnika atinskog naroda i drugih gradova, arhont bazileus* i njegova žena prinosili su veliku žrtvu. Petoga dana je bila kulminacija javnih ceremonija. Ogromna povorka je u zoru polazila iz Atine. Neofiti, njihovi tutori i brojni Atinjani pratili su sveštenice koje su nosile hijere. Krajem poslepodneva procesija je prelazila preko jednog mosta na Kefisu, gde su maskirani ljudi upućivali uvrede najviđenijim građanima. four U sumrak bi hodočasnici s upaljenim buktinjama ušli u spoljašnje dvorište hrama. Deo noći je bio posvećen igrama i pesmama u čast boginja. Sledećeg dana aspiranti su postili i prinosili žrtve, a o tajnim obredima (telete) možemo samo da pretpostavljamo.
sila Zla; svaki vernik je, izabravši Dobru Religiju, bio pozvan da se bori protiv daeva, da »očisti« svet od demona; drugim recima, on je učestvovao u delu Ahure Mazde i njegovih arhanđela, u univerzalnom ozdravljenju. Iskupiteljsku funkciju Dobre Religije još je pojačavalo veličanje stvaralačke moći obreda.
Ali Mitra je takođe i bog rata koji se pokazuje žestok i okrutan (on svojim buzdovanom vazrom besno uništava daeve i bezbožnike, a ta ga osobina približava Indri); on je isto tako i bog sunca koji je povezan sa Svetlošću (ten : 142), on ima hiljadu ušiju i deset hiljada očiju (10 : 141), što znači da je svevideći i sveznajući, kao svaki bathroom — vrhovni vladar, a pored toga je_i univerzalni pribavljač koji osigurava plodnost polja i stada (10 : 61 i dalje). U istoriji religija to je uobičajena pojava: nekom božanstvu se pripisuju brojni, i ponekad međusobno orotivurečni prestiži s ciljem da se zadobije »totalitet« koji je neophodan za njegovo, trenutno ili trajno, uzdizanje u položaj velikih bogova. Ahura Mazda i Ameše Spente podižu Mitri kuću iznad planine Hara, odnosno, u duhovnom svetu koji se nalazi iznad nebeskog svoda (10 : forty nine—fifty two).46 Mitra se ipak žali Gospodu da njega, iako je zaštitnik svih stvorenja, ne slave u molitvama, kao što se slave drugi bogovi (ten : fifty four). On verovatno dobija kult koji je tražio jer nastavak himne prikazuje Mitru na kolima koja vuku beli konji (62 i dalje), ili kako noću, u pratnji Sraoše i Rašnua, obilazi zemlju i tamani daeve (95—101) ili progoni one koji ne poštuju ugovore (104—111). Još su značajnije etape uzdizanja Mitre u rang vrhovnog boga. Najpre Ahura Mazda posvećuje Haomu za Mitrinog sveštenika, a potom mu Haoma iskazuje obožavanje (88), odnosno prinosi mu žrtve.
Na drugoj strani, proganjanje i ubijanje neke životinje postaje mitski model osvajanja neke oblasti (Landndma) i osnivanja Države.16 Lovačka i ratna tehnika kod Asiraca, Iranaca i Turkomongola do te mere su slične da ih je moguće zameniti. U ćelom evroazijskom svetu, od pojave Asiraca do početaka modernog doba, lov je istovremeno predstavljao i odgojno sredstvo bez premca i omiljeni sport vladara i vojničke aristokratije. Uostalom, mitski prestiž lovačkog života u odnosu na živovanje stalno naseljenih ratara i danas se održao kod brojnih primitivnih populacija.
Treba, međutim, bar pokušati da se »zamisle« nematerijalne vrednosti preistorijskog oruđa. Inače bi nam ova semantička neprozirnost nametnula sasvim pogrešno razumevanje istorije kulture. Izlažemo se opasnosti, na primer, da pojavljivanje nekog verovanja pogrešno vežemo za datum kada je ono prvi put 4 jasno potvrđeno. Kada, u metalno doba, izvesni običaji ukazuju na »tajne zanata« u vezi sa radom u rudnicima, s metalurgijom i s izradom oružja, neoprezno bi bilo poverovati kako je tu reč o potpunoj novini, jer te tradicije, barem delimično, produžavaju nasleđe iz kamenog doba. Tokom nekih dva miliona godina praljudi su živeli pre svega od lova, ribolova i sakupljanja plodova. Ali prve arheološke podatke koji govore o religioznom univerzumu paleolitskog lovca nalazimo u zidnoj franko-kantabrijskoj umetnosti (~ 30000). Štaviše, ako ispitamo verovanja i religiozna ponašanja savremenih lovačkih naroda, postajemo svesni skoro potpune nemogućnosti da se dokaže postojanje ili nepostojanje sličnih verovanja kod praljudi. Primitivni three lovci smatrali su da su životinje slične Iju4 Strogo primenjena ova metoda bi dovela do toga da se germanske bajke datiraju između 1812—1822, kada su ih objavili braća Grim. five Da pojednostavimo, koristimo sintetizovano izlaganje J. Haeckela, »Jäger u. Jagdritten«, Religion in Geschichte und Gegenwart (three. izdanje), III (1959), st. 511—thirteen.
InspirationInspiration is An important component to some wholesome and lively yoga apply. We actively seek out out inspirational teachers, photographers, places, videos and stories to share along with you. Please let's know what inspires you!
About UsMission StatementOur deepest motivation and wish is to help make the entire world an even better put. Our best intention is to remove the struggling, distress and unhappiness in the men and women of the world, and to remove the results in of the struggling. we're listed here to provide, in our greatest capacity, to spread the awareness and knowledge of the ancient route of yoga to all who drive these resources. We pray that our work allows Many others to learn, mature and produce spiritually, physically and mentally.
82, three); odnosno — u Središtu sveta, tamo gde je moguć prelazak sa Zemlje na Nebo.forty two Soma ima samo uobičajene atribute koji se i inače daju bogovima: on je pronicljiv, uman, mudar, pobednik, velikodušan, itd. Poznat je kao prijatelj i zaštitnik drugih bogova; on je na prvom mestu Indrin prijatelj. Nazivaju ga takođe i kraljem Somom, svakako zbog njegovog obrednog značaja. Njegovo poistovećivanje s mesecom, nepoznato u Avesti, jasno je potvrđeno tek u poslevedsko doba. Jedan broj pojedinosti u vezi s ceđenjem biljke opisan je istovremeno i kosmičkim i biološkim terminima: potmula buka koju stvara donji žrvanj izjednačena je s grmljavinom, vlakno cediljke predstavlja oblake, sok je kiša koja čini da nikne vegetacija, itd. Ceđenje je takođe poistovećeno sa seksualnim sjedinjavanjem. Ali svi ovi simboli bio-kosmičke plodnosti u krajnjoj liniji zavise od »mistične« vrednosti Some. Tekstovi posebno ukazuju na ceremonije koje prethode i prate kupovinu biljke a pogotovu pripremu pića. Već od Rigvede, žrtvovanje some bilo je najomiljenije, »duša i središte prinošenja žrtve« (Gonda). Koju god da su biljku Indoarijci koristili u prvim vekovima, ona je kasnije sigurno bila zamenjena drugim botaničkim vrstama. Soma/haoma je indoiranska components napitka »ne-smrti« (amrita); verovatno je zamenila indoevropski napitak madhu, »medovinu«. Sve dobre osobine some su vezane za ekstatičko iskustvo izazvano njenim ispijanjem.
Pomenuli smo ove činjenice kako bismo istakli starost i značajnu rasprostranjenost trpljenja tipa tapas. To niukoliko ne podrazumeva nearijsko poreklo indijske askeze. Indoevropljani, a pogotovu vedski Indijci, nasledili su preistorijske tehnike koje su različito vrednovali. Razjasnimo odmah da obredno »zagrevanje« ni na jednom drugom mestu nije dostiglo značaj koji je u Indiji stekao tapas, od najstarijih vremena pa do naših dana. Asketsko »zagrevanje« nalazi svoj obrazac ili svoju homologiju na slikama, u simbolima i u mitovima koji su povezani s toplotom koja »peče« žetvu i zagreva jaja obezbeđujući da se ona izlegu, sa seksualnim zanosom, posebno sa žarom organizma, i s vatrom get more info zapaljenom trenjem dva drvena štapića. Tapas je »tvorac« na više palnova: kosmogonijskom, religioznom, metafizičkom. Već 24 25
postoji začuđujuća paralela mitsko-obrednog scenarija purušamedha: ranjen kopljem i obešen o Drvo sveta tokom devet noći, Odin žrtvuje »sebe samome sebi« kako bi stekao mudrost i ovladao magijom (Hâvamâl, 138). Prema Adamu de Bremu (Brème), koji je pisao u XI veku, ta žrtva je svake devete godine obnavljana u Upsali vešanjem devet ljudi i drugih životinjskih žrtava.
Dodajmo da je veoma značajna identifikacija jednog zajedničkog indoevropskog motiva u mitologiji o Heraklu, jer je u Grčkoj trodelna ideologija bila veoma rano raščlanjena, što je rezultat simbioze s egejskom kulturom. 12
Ima razloga verovanju da je trodelna ideologija, mada razvijena u doba zajedništva, odstranjivala ili korenito reinterpretirala podjednako uvažavana shvatanja kao što je, na primer, predstava o bogu neba, tvorcu, vrhovnom vladam i Ocu. Razvlašćenje Dijauspitera u korist Varune, o čemu nalazimo tragove u Rigvedi, kao da odražava ili se nado vezu je na jedan mnogo stariji proces.